Posiewy
Posiew to badanie mikrobiologiczne wykonywane w celu wykrycia i identyfikacji patogenów w próbkach materiału biologicznego oraz określenia ich ilości w zawiesinie oraz lekooporności. Wynikiem badania jest antybiogram lub mykogram. Posiew możemy wykonać z krwi, moczu, kału, nasienia, plwociny, pochwy, kanału szyjki macicy, rany, gardła, płynu mózgowo-rdzeniowego. Możliwy jest również posiew z ucha, nosa, śluzówki jamy ustnej, worków spojówkowych oczu, krost i innych zmian skórnych, jak również ran, przetok czy ropni. Wykonuje się je przy podejrzeniu choroby o etiologii bakteryjnej lub grzybiczej.
Ze względu na rodzaj badanych patogenów wyróżnia się:
- posiew bakteriologiczny – tlenowy oraz b/tlenowy
- posiew mykologiczny
Posiew: pobieranie materiału biologicznego
Aby wykonać posiew, należy pobrać próbkę materiału biologicznego.
Materiał pobiera się w różny sposób.
- Materiał biologiczny z pochwy, kanału szyjki macicy, gardła, rany czy nosa pobiera się specjalną wymazówką, a następnie umieszcza się na podłożu transportowym.
- Posiew moczu przeprowadza się na próbce pierwszego porannego moczu, pobranego ze środkowego strumienia po wcześniejszym dokładnym podmyciu okolic krocz, pobieramy matriał do jałowego pojemnika.
- W przypadku posiewu krwi materiał pochodzi z dwóch pobrań krwi, z dwóch różnych żył, do dwóch probówek, które zawierają dwa rodzaje podłoża hodowlanego. Przed wykonaniem posiewu należy poinformować lekarza o przyjmowanych lekach, a także schorzeniach oraz o nosicielstwie patogenów przenoszonych przez krew.
Posiew: na czym polega badanie?
Badanie mikrobiologiczne jest procesem wieloetapowym. Składają się na nie takie etapy jak: posiew, hodowla, izolacja, identyfikacja, antybiogram/mykogram, czyli uzyskanie wyniku. Dzięki wynikowi posiewu lekarz może wybrać odpowiedni lek. Sprawdzenie, jakie leki hamują wzrost wykrytego drobnoustroju chorobotwórczego jest szczególnie ważne w przypadku szczepów bakterii, które nabyły oporność na niektóre antybiotyki.
