TSH (hormon tyreotropowy, tyreotropina)

Informacje ogólne

Hormon pobudzający tarczycę (thyroid stymulating hormone TSH, hormon tyreotropowy, tyreotropina) jest produkowany przez zasadochłonne komórki z przedniego płata przysadki mózgowej i uwalniany w wyraźnym rytmie dobowym, kontrolowanym przez wydzielającą go przysadkę. Wydzielanie TSH jest pobudzane przez podwzgórze.

Uwalnianie TSH z przysadki mózgowej jest centralnym mechanizmem regulacyjnym biologicznego działania hormonów tarczycy. TSH pobudza produkcję i wydzielanie hormonów tarczycy z tarczycy.

Oznaczenie TSH jest podstawowym badaniem służącym do rozpoznawania chorób tarczycy. Wydzielanie TSH jest zwrotnie hamowane przez obwodowe hormony tarczycy bezpośrednio i pośrednio przez wpływ na wydzielanie przez podwzgórze TRH (tyreoliberyna, podwzgórzowy hormon uwalniający).

Dlatego też TSH jest specyficznym i czułym parametrem kontroli nie tylko czynności tarczycy ale również do wykrywania zaburzeń osi podwzgórze-przysadka-tarczyca.

Poziom hormonu tyreotropowego wzrasta w pierwotnej niedoczynności tarczycy i jest najbardziej czułym testem umożliwiającym wykrycie tej choroby. Ponadto TSH wzrasta także w zespołach nieadekwatnego wydzielania tyreotropiny (gruczolak przysadki wydzielający tyreotropinę), pierwotnej, zespołach oporności na hormony tarczycy i innych.

Niskie wartości stwierdza się najczęściej w pierwotnej nadczynności tarczycy, a także w chorobach podwzgórza i przysadki,

Oznaczanie hormonu tyreotropowego jest przydatne w monitorowaniu leczenia u pacjentów z niedoczynnością tarczycy, w ocenie skuteczności terapii.

Do czego służy badanie hormonu tyreotropowego – do przeprowadzenia diagnostyki zaburzeń tarczycy, diagnostyki różnicowej chorób osi podwzgórze-przysadka-tarczyca.

Przygotowanie pacjenta do badania

• badanie wykonuje się na czczo; nie pobiera się krwi do badania TSH po przeprowadzonej niedawno biopsji tarczycy lub po operacji tarczycy.

Poziom zmienia się w różnych godzinach w ciągu dnia: maksimum osiągane jest około godziny 23. Próbki do badań u noworodków powinny być pobrane po 3-7 dniach od urodzenia (fizjologicznie występuje wzrost stężenia TSH u noworodków w okresie okołoporodowym).

Pobrany materiał

• krew żylna

Rodzaj stosowanej probówki

• próżniowa bez antykoagulantu, z/bez żelu separującego

Wymagana obróbka po pobraniu próbek – surowica jest oddzielana od składników morfotycznych krwi przez wirowanie; oznaczenie jest wykonywane od razu w przygotowanej surowica; jeśli nie jest to możliwe, surowicę przechowuje się w temperaturze 2-8° C lub -20° C.

Objętość próbki

• co najmniej 0,5 ml surowicy.

Powody odrzucenia próbki

• silnie zhemolizowana próbka.

Stabilność próbki

• 7 dni przy 2-8° C; 1 miesiąc przy -20° C; jest ponownie rozmrażana / zamrażana.

Metoda

• immunochemiczna, metoda elektrochemiluminescencyjna (ECLIA).

TSH norma (wartości referencyjne)

Podczas ciąży obserwuje się niewielki spadek stężenia u kobiet:

• pierwszy trymestr: 0,33 – 4,59 µUI/ml
• drugi trymestr: 0,35 – 4,10 µUI/ml
• trzeci trymestr: 0,21 – 3,15 µUI/ml

Noworodek: 0,700-15,200 mIU/l

Dzieci:

• 6 dzień-3 mies.: 0,720-11,000 mIU/l
• 3-12 mies.: 0,730-8,350 mIU/l
• 1-6 lat: 0,700-5,970 mIU/l
• 6-11 lat: 0,600-4,840 mIU/l
• 11-20 lat: 0,510-4,300 mIU/l

Dorośli : 0,270-4,200 mIU/l

Współczynnik konwersji: µUI/ml = mUI/l

Granica wykrywalności: 0.005 μUI/ml

Granice i interakcje

Około 3% kobiet w ciąży ma niskie lub niemożliwe do wykrycia wartości TSH w wyniku zwiększonego stężenia hormonu beta hCG.

We wtórnej (centralnej) niedoczynności tarczycy można zaobserwować prawidłowe wartości TSH, ale jego aktywność biologiczna jest niska.

U pacjentów hospitalizowanych częstość zahamowania TSH jest dwukrotnie wyższa u tych osób, które nie chorują na choroby tarczycy w porównaniu z tymi, którzy zmagają się z nadczynnością tarczycy.

Lekarstwa

Podwyższanie: środki radioaktywne, amiodaron, atenolol, kalcytonina, karbamazepina, chlorpromazyna, klomifen, skoniugowane estrogeny, fenytoina, jodek potasu, L-tyroksyna, lit, lowastatyna, metizol, metoklopramid, morfina, tamoksyfen, TRH (hormon uwalniający tyreotropinę)

Obniżanie: bromokryptyna, karbamazepina, kortykosteroidy, cyproheptadyna, dopamina, heparyna (podawanie dożylne, poziom heparyny w płynie do hemodializy jest wystarczający do spowodowania zaburzeń), lewodopa, metergolina, fentolamina, somatostatyna. tyroksyna.

Interakcja analityczna

W następujących przypadkach może dojść do interakcji z niektórymi składnikami leków i zafałszowania wyników:

• leczenie lub suplementacja dużymi dawkami biotyny (> 5 mg / dzień); dlatego zaleca się pobranie próbki krwi co najmniej 8 godzin po ostatnim zażyciu;
• bardzo wysokie miana przeciwciał przeciw streptawidynie;
• przeciwciała monoklonalne mysie stosowane w celach diagnostycznych lub terapeutycznych.